Month: October 2021

Ֆաշիզմի դեմ մղվող պայքարին ակտիվ մասնակցություն ցույց տվեց նաև հայ ժողովուրդը։

Պատերազմի տարիներին 1 միլիոն 320 հազար բնակչություն ունեցող Խորհրդային Հայաստանից բանակ զորակոչվեցին մոտ 600 հազար հայորդիներ[189][190]։ Նրանցից կազմավորվեցին 76, 89, 261, 390, 408 և 409-րդ դիվիզիաները[191]։ Հայկական դիվիզիաները և խորհրդային բանակի այլ զորամիավորումներում ծառայող հայերը մարտնչում էին բոլոր ռազմաճակատներում և զորատեսակներում՝ ցամաքային, տանկային, ռազմածովային, ռազմաօդային և այլն։ Նրանք Կարմիր բանակի մյուս զորամիավորումների հետ կռվեցին Կովկասի պաշտպանության համար, իսկ հետագայում մասնակցեցին Ռուսաստանի տարածքների, Ուկրաինայի, Բելառուսիայի, Մերձբալթիկայի, Բալկանների, Լեհաստանի, Կենտրոնական Եվրոպայի և Գերմանիայի ազատագրմանը։ Միակ դիվիզիան, որ մասնակցեց Բեռլինի գրոհին 89-րդ դիվիզիան էր՝ գեներալ-մայոր Նվեր Սաֆարյանի հրամանատարությամբ։ Պատերազմի զոհվեցին ավելի քան 250 հազար հայորդիներ։

Հայ ժողովրդի 107 անձնուրաց զավակներ արժանացան ամենաբարձր՝ Խորհրդային Միության հերոսի կոչման, իսկ մարշալ Հովհաննես Բաղրամյանը և օդաչու Նելսոն Ստեփանյանը դարձան կրկնակի հերոսներ։ 63 հայ գեներալներ ղեկավարում էին խոշոր զորամիավորումներ՝ դիվիզիաներ, կորպուսներ, բանակներ, իսկ Հ. Բաղրամյանը Մերձբալթյան Առաջին ռազմաճակատի հրամանատարն էր։ Հայ զորահրամանատարներից չորսը արժանացան ռազմական ամենաբարձր՝ մարշալի կոչմանը։ Նրանք էին՝ Խորհրդային Միության մարշալ Հովհաննես Բաղրամյանը, ավիացիայի մարշալ Ս. Խուդյակովը (Արմենակ Խանփերյանց), զրահատանկային զորքերի մարշալ Համազասպ Բաբաջանյանը և ԽՍՀՄ նավատորմի ծովակալ Հովհաննես Իսակովը (Տես-Իսահակյան)։ Ընդ որում Խորհրդային Միությունում առաջինը Հ. Իսակովին շնորհվեց ռազմածովային ուժերում եղած ամենաբարձր կոչումը։

Պատերազմին եռանդուն մասնակցություն ունեցավ նաև սփյուռքահայությունը։ Նրանք ԽՍՀՄ դաշնակիցների բանակում մարտնչում էին գերմանա-իտալական ֆաշիստների և ճապոնական բանակի դեմ՝ պատերազմի բոլոր թատերաբեմերում։ Միայն ամերիկյան բանակի շարքերում պատերազմին մասնակցեց 18.5 հազար հայ։ Բազմաթիվ հայեր մասնակցում էին Դիմադրության շարժմանը[նշում 1]։ Սփյուռքահայությունն ակտիվ մասնակցեց «Սասունցի Դավիթ» տանկային շարասյան ստեղծման համար միջոցների հանգանակմանը և բազմաթիվ այլ միջոցառումների։Թեև երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ չեզոք էր և չեր մասնակցում ռազմական գործողություններին, այդուհանդերձ Թուրքիան Գերամանիայի դաշնակից։ Պատերազմի ավարտին, երբ Գերմանիան արդեն փաստացի պարտվել էր, հայ մտավորականությունը սփյուռքում և Հայաստանում բարձրացրեց Արևմտյան Հայաստանի շրջանների Խորհրդային Հայաստանին վերդարձնելու հարցը։ 1945 թվականի մարտի 19-ին ԽՍՀՄ կառավարությունը չեղյալ է հայտարարում ԽՍՀՄ-ի և Թուրքիայի միջև կնքված չեզոքության պայմանագիրը, իսկ նույն տարվա հունիսին ԽՍՀՄ արտաքին գործերի ժողկոմը ԽՍՀՄ-ում Թուրքիայի դեսպանին ներկայացնում է տարածքային պահանջներ։ Թուրքիան սկզբից դիմում է Մեծ Բրիտանիային, իսկ այնուհետև ԱՄՆ-ին՝ օգնության համար։

1960թ Սովետական Հայաստանում սկսվեց ինքնագիտակցության զարթոնք

Արևմտահայերենը իմ նախագծումԿարդում ենք արևմտահայ գրողների ստեղծագործությունները

Նպատակը՝ արևմտահայերենի ուսումնասիրում, կարդալու, հասկանալու ուսուցումՄասնակիցները՝ ավագ դպրոցի սովորողներՀամագործակցություն՝ մայրենի լեզու, երաժշտությունՆախատեսված ժամկետը՝ հոկտեմբերի 18-22

Ընթացքը՝ սովորել անգիր ընտրած ստեղծագործությունները, հատվածները։Կարդալ, վերլուծել, ուսումնասիրել, հետազոտել։Սովորած ստեղծագործությունները ձայնագրել, տեսագրել։ Բոլոր նյութերը տեղադրել բլոգներում։

Դանիել Վարուժան. Ձոն

Եղեգնյա գրչով երգեցի փառքեր.

— Քեզի ընծա՜, իմ հայրենիք —Սոսյաց անտառեն էի զայն կըտրեր,— Քեզի ընծա՜, հին հայրենիք —Եղեգնյա գըրչով երգեցի քուրմեր,

Ընդ եղեգան փող լո’ւյս ելաներ։

Եղեգնյա գըրչով երգեցի կարոտ.—Ձեզի ընծա՜, հայ պանդուխտներ 

—Ան տարաշխարհիկ բույսի մ՚էր ծըղոտ…— Ձեզի ընծա՜, հեգ պանդուխտներ —Եղեգնյա գըրչով երգեցի հարսեր.

Ընդ եղեգան փող ո’ղբ ելաներ։

Եղեգնյա գըրչով երգեցի արյուն,— Ձեզի ընծա՜ , սուրի զոհեր —Ան ծլած էր մոխրի մեջ իբրեւ կընյուն— Ձեզի ընծա՜, կրակի զոհեր —Եղեգնյա գըրչով երգեցի վերքեր.Ընդ եղեգան փող սի՛րտս ելաներ։Եղեգնյա գըրչով որբ տունս երգեցի.— Քեզի ընծա՜ , հայր ալեհեր —Ցամքած աղբյուրեն մեր զայն հոտեցի…— Քեզի ընծա՜, մայր կարեւերԵղեգնյա գըրչով օճախս երգեցի,Ընդ եղեգան փող ծո՛ւխ ելաներ։Ու պայքա~ր, պայքա~ր, պայքա~ր երգեցի.— Ձեզի ընծա~, հայ մարտիկներ —Գրիչս եղավ անթրոց սըրտերու հնոցի…— Ձեզի ընծա~, քաջ մարտիկներ —Եղեգնյա գըրչով վըրեժ երգեցի.Ընդ եղեգան փող բո՛ց ելաներ։

Բանաստեղծության ընթացքում գրողը նստած իր եղեգնյա գրչով գրում էր և ամեն քառատողից հետո ասում էր, թե իր եղեգնյա գրչից ինչ է առկայծում: Առաջին տան մեջ փողից լույս է դուրս գալիս, քանի որ նա գրում է իր հին հայրենիքի, սոսյաց անտառների մասին, որ նրանք այնքան թանկ են իր համար և հնության մեջ երևում են լույսի միջից:Երկրորդ տան մեջ գրում է կարոտի, հայ պանդուխտների և հարսերի մասին: Ու այս անգամ փողից ողբ է դուրս գալիս, քանի որ հարսերը մնում են մենակ և մեծացնում իրենց երեխաներին:Երրորդ տան մեջ նշում է հայրենիքի զոհերի մասին, ովքեր իրենց կյանքը տալով ազատում են հազարավոր մարդկանց ու մանուկներին ցավից ու իրենց ազատությունը շնորհում նրանց: Մեծ ցավով էր գրում այս ամենը Դանիել Վարուժանը, ինչպես ինքն է ասում երրորդ քառյակի մեջ՝ «Եղեգնյա գրչից սիրտս է ելնում»:Չորրորդ տան մեջ եղեգնյա գրչով իր տունն է երգում, ալեհեր հորը, մորը և եղեգնյա գրչից ծուխ է դուրս գալիս, այսինքն տան մեջ կյանք է տեսնում, ծուխ է դուրս գալիս երդիկից և ապրում է մի հայ համերաշխ ընտանիք:Իսկ ամենավերջին տնում կարծես եղեգնյա գրիչը ուժ է առնում ու տալիս մարտիկներին կոչ անելով «պայքա՜ր »: Ու այդ ընթացքում եղեգնյա գրչից բոց է դուրս գալիս լսվող պայքարներից…

Many thought that loving and losing, at least experiencing love, was better than nothing at all. Falling in love and experiencing love can change a person. This makes it clear that when you receive love, you can also give love, and vice versa.However, love and loss can also change you.

It may upset you over the loss. Some people become more closed and do not open up emotionally when they lose love. It takes an open mind to continue pursuing happiness when they’ve lost love before. Many people live their entire lives without finding true love. They have not experienced love, so they do not know what to expect or what to try.

The feeling of love is overwhelming. There is romantic love and love from family and friends. They are all different, but they are all needed.Although we require materialistic things, it is love that makes us rise above the daily hardships that we face that are a part of life. It is what gets us through and keeps us going. Love is a powerful feeling and feeling inherent in the human species, and the fact that it has a significant impact in various forms of human life is an undeniable fact. For some people, when a love theme comes to mind, they see it as a problem and never want to experience it in their real life. In my opinion, even if falling in love is associated with resentment and psychological persecution, it is worth loving someone.

There is some reasons why to have loves is better than never haved loved at all.

First of all, love is an incredibly valuable feeling , and it is one of the undeniable and inevitable aspects of the human character. In fact, love is a natural and normal human feeling that should be suppressed. In fact, a man or woman can be morally and emotionally completed by their love affairs. Let’s say a girl falls in love with her classmate at first sight. Despite all the insults and annoyances that a girl can handle, especially when the feeling is not mutual and looks like a guy, the girl’s personality changes and becomes perfect and mature. Hence, she knows how to control herself.

Last but not least reason I can give here to convince and admire the importance of love in life is that the best feeling anyone can experience is to fall in love. To a lesser or greater extent, love is a tremendous pleasure and satisfaction that most people choose to receive at least once in their life. More precisely, there is no feeling that could touch the soul and heart of a person outside of all relationships defined as family, professional re relationships in societies.

To summarize, it’s probably better to have love and lose than not to love at all. Where would we be without love? This is a place most of us would not go if we had a choice. To love is a choice. We can be open to love, so yes, it is better to love and lose than never to love.

Նպատակ՝ 

Ընթերցողական նախագծի նպատակը.
ձևավորել ընթերցասեր անհատ, ում համար ընթերցանությունը հոգևոր պահանջմունք է և կենսաձև
դասական գեղարվեստական բարձրարվեստ ստեղծագործությունների միջոցով հնարավորություն տալ հաղորդակցվելու համամարդկային արժեքների հետ՝ ապրումակցման և անձնական խոհի միջոցով խորացնելով սեփական աշխարհընկալումն ու լայնացնելով աշխարհայացքը:
Խոսքի արվեստի միջոցով նպաստել գեղագիտական աշխարհընկալման ձևավորմանն ու զարգացմանը:
Զարգացնել գրական ճաշակ՝ նպաստելով ընդհանուր ճաշակի բարձրացմանը:
Օգտագործել ՏՀՏ-նորպես գրական-գեղարվեստական բազմաբնույթ շտեմարանի հետ շփման ամենամատչելի և արդյունավետ միջոց։Խնդիրները. Գեղարվեստական ստեղծագործության ընթերցումը դարձնել ներքին պահանջմունք։ Ստեղծագործությունների ընտրությունը կատարել հիմնականում դասական գրականությունից ապահովելով գրական բարձր արժեքների փոխանցումը։

В начале романа человек убегает от преследователей и кидается с высокой башни Флоренции, думая о своем даре человечеству — Инферно.
Профессор истории Гарвардского университета Роберт Лэнгдон просыпается в незнакомой клинике. Выглянув в окно, он понимает, что находится во Флоренции. С помощью доктора Сиенны Брукс она узнает, что последние 2 дня стерлись из ее памяти. В клинику приезжает женщина-агент консорциума. Его послали устранить Лэнгдона. Он входит и стреляет в убегающего Лэнгдона «Сиена», но они исчезают в такси.
Глава консорциума ждет новостей. Его агентство занимается фальсификациями, фальсифицирует общественное мнение, скрывает посетителей от закона. Один из посетителей недавно выбросился из Флорентийской башни, приказал распространить видео про Ад, вынул из банковского сейфа костяной цилиндр. Но баллон украли босс послал агента исправить ситуацию.
Сиена приводит профессора домой. Лэнгдон находит статьи о красивой девушке в квартире Сиены. Эта девушка — Сиенна. Последний показывает Лэнгдону биокапсулу, застрявшую за воротником профессора. Капсула открывается с помощью отпечатка пальца Лэнгдона. Лэнгдон звонит в американское консульство, появляется женщина-агент. Лэнгдон решает, что американское правительство намерено его уничтожить. Внутри контейнера он находит небольшой костяной цилиндр, представляющий собой мини-проектор. На нем изображена «Картина ада» Боттичелли, которая иллюстрирует часть «Божественной комедии» Данте. Картина изменилась. Здесь написано. «Истину можно увидеть только глазами смерти». К дому Сиены подходят люди из специального агентства и начинают искать Лэнгдона. Сиене снова удается спасти профессора.
Женщина-агент, которая должна была убить Лэнгдона, зная, что его уволили, решила завершить дело.
Лэнгдон уезжает во Флоренцию. Агент следует за ним. Лэнгдон понимает, что код указывает на фреску в Старом городском музее. Здесь Лэнгдон և Сиена окружена полицией, но им удается избавиться от полиции. Их до сих пор преследует спецагент. Один из музейных инспекторов говорит, что накануне Лэнгдон был в музее со своим коллегой профессором Бузони. Они наблюдали за посмертной маской Данте. Камера наблюдения зафиксировала, как они украли маску. Маска принадлежит миллиардеру Бертрану Зобристу. Это демографическая теория, согласно которой человечество должно быть уменьшено. Прежде чем попасть в рай, человечество должно сначала посетить ад. Оказывается, Бузони умер накануне от сердечного приступа. Он оставил сообщение Лэнгдону, сказав, что секрет — это 25-я глава «Комедии» Данте. Лэнгдону Сиене снова удается сбежать от полиции. Сопровождавший их спецагент убит.
Лэнгдон понимает, что они ищут источник чумы, что судьба человечества зависит от его проницательности. Лэнгдон появляется перед главой Консорциума, которому показывают видео, оставленное Зобристом. В воду опускается пакет из растворимого пластика. Когда пластик окончательно растворится, в воде появится вирус. От босса Лэнгдон узнает, что Сиена также является агентом Консорциума.
В Стамбуле Лэнгдон находит озеро, в котором уже растворилась вода. Увидев Сиену у подземного озера, Лэнгдон бежит за ним. Сиенна говорит ему, что Зобрист, которого он знал, создал инфекцию, которая заражает людей с бесплодием. Треть человечества инфицирована этой инфекцией. Однако у Сиены есть секреты, с помощью которых можно исправить ситуацию. Лэнгдон уговаривает его поехать в Jn на медицинский форум.

Վեպի մուտքում մարդը փախչում է իր հետապնդողներից և նետում է իրեն Ֆլորենցիայի բարձր աշտարակից՝ մտածելով մարդկությանն արած իր շնորհի՝ Ինֆեռնոյի մասին:
Հարվարդի համալսարանի պատմության պրոֆեսոր Ռոբերտ Լենգդոնը արթնանում է անծանոթ կլինիկայում: Պատուհանից նայելով՝ հասկանում է, որ Ֆլորենցիայում է: Բժիշկ Սիենա Բրուքսի օգնությամբ պարզում է, որ վերջին 2 օրերը ջնջվել են նրա հիշողությունից: Կլինիկա է գալիս գաղտնի ծառայության՝ Կոնսորցիումի կին-գործակալը: Նրան ուղարկել են Լենգդոնին վերացնելու: Նա մտնելով կրակում է փախչող Լենգդոնի և Սիենայի ետևից, սակայն նրանք անհետանում են տաքսիով:
Կոնցորցիումի շեֆը սպասում է նորությունների: Նրա գործակալությունը զբաղվում է կեղծարարություններով, ձևավորում է կեղծ հասարակական կարծիք և թաքցնում է այցելուներին օրենքից: Այցելուներից մեկը վերջերս նետել է իրեն Ֆլորենցիայի աշտարակից և պատվիրել է տարածել Ինֆեռնոյի մասին պատմող հոլովակը և բանկային սեյֆից վերցնել ոսկրե ցիլինդրը: Սակայն ցիլինդրը գողացված է և շեֆը ուղարկել է գործակալին շտկելու դրությունը:
Սիենան իր տուն է բերում պրոֆեսորին: Լենգդոնը Սիենայի բնակարանում գտնում է հոդվածներ հրաշամանուկ աղջնակի մասին: Այդ աղջիկը Սիենան է: Վերջինս ցույց է տալիս Լենգդոնին բիոկապսուլան, որ կարված է պրոֆեսորի օձիքի ետևում: Կապսուլան բացվում է Լենգդոնի մատնահետքի օգնությամբ: Լենգդոնը զանգահարում է ամերիկյան հյուպատոսություն և հայտնվում է կին-գործակալը: Լենգդոնը որոշում է, որ ամերիկյան կառավարությունը մտադիր է ոչնչացնել իրեն: Կոնտեյների մեջ նա հայտնաբերում է փոքրիկ ոսկրե ցիլինդր, որը մինի-պրոյեկտոր է: Այն ցույց է տալիս Բոտիչելլիի «Դժոխքի պատկերը», որը նկարազարդում է Դանտեի «Աստվածային կատակերգության» մի մասը: Նկարը փոփոխված է: Այստեղ գրված է. «Ճշմարտությունը կարելի է տեսնել միայն մահվան աչքերով»: Սիենայի տանն են մոտենում հատուկ գործակալության մարդիկ և սկսում են փնտրել Լենգդոնին: Սիենան նորից կարողանում է փրկել պրոֆեսորին:
Կին գործակալը, որը պիտի սպաներ Լենգդոնին, իմանալով, որ իրեն հեռացրել են ծառայությունից, որոշում է ավարտին հասցնել սկսած գործը:
Լենգդոնը մեկնում է Ֆլորենցիա: Գործակալը հետևում է նրան: Լենգդոնը գլխի է ընկնում, որ ծածկագիրը նշում է որմնանկար, որը գտնվում է Հին քաղաքի թանգարանում: Այստեղ Լենգդոնին և Սիենային շրջապատում են ոստիկանները, սակայն նրանք կարողանում են ազատվել ոստիկաններից: Նրանց շարունակում է հետապնդել հատուկ գործակալը: Թանգարանի հսկիչներից մեկն ասում է, որ Լենգդոնը նախորդ օրը եղել է թանգարանում իր գործընկերոջ՝ պրոֆեսոր Բուզոնիի հետ: Նրանք դիտում էին Դանտեի հետմահու դիմակը: Հսկիչ տեսախցիկը նկարել է, թե ինչպես են նրանք գողացել դիմակը: Դիմակը միլիարդատեր Բերտրան Զոբրիստի սեփականությունն է: Սա ունի դեմոգրաֆիական տեսություն, ըստ որի մարդկության քանակը հարկ է կրճատել: Դրախտում հայտնվելուց առաջ մարդկությունը նախ պիտի այցելի դժոխքը: Պարզվում է, որ Բուզոնին նախորդ օրը մեռել է սրտի կաթվածից: Նա թողել է Լենգդոնին հաղորդություն՝ ասելով, որ գաղտնիքը Դանտեի «Կատակերգության» 25-րդ գլուխն է: Լենգդոնը և Սիենան հերթական անգամ կարողանում են փախչել ոստիկաններից: Նրանց հետևող հատուկ գործակալը սպանվում է:
Լենգդոնը հասկանում է, որ իրենք փնտրում են ժանտախտի աղբյուրը, և որ իր խորաթափանցությունից է կախված մարդկության ճակատագիրը: Լենգդոնը հայտնվում է Կոնսորցիումի շեֆի մոտ, որին ցույց է տալիս Զոբրիստի թողած տեսաձայնագրությունը: Ջրի մեջ իջեցված է լուծվող պլաստիկից պարկ: Երբ պլաստիկը վերջնականապես լուծվի, վիրուսը կհայտնվի ջրում: Շեֆից Լենգդոնը իմանում է, որ Սիենան նույնպես Կոնսորցիումի գործակալ է:
Ստամբուլում Լենգդոնը գտնում է լիճը, որի ջրի մեջ պարկն արդեն լուծվել է: Տեսնելով ստորգետնյա լճի մոտ Սիենային՝ Լենգդոնը վազում է նրա ետևից: Սիենան պատմում է նրան, որ Զոբրիստը, որին նա ճանաչում էր, ստեղծել է վարակ, որը վարակում է մարդկանց անպտղությամբ: Մարդկության մեկ երրորդը վարակված է այդ վարակով: Սակայն Սիենան տիրապետում է գաղտնիքներին, որոնցով կարելի է շտկել իրավիճակը: Լենգդոնը համոզում է նրան մեկնել Ժնև՝ մասնակցելու համար բժշկագիտական ֆորումի: